Voor mensen die in een instelling wonen kan sekszorg in sommige gevallen (deels) vergoed worden vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz), als de behandelaar kan aantonen dat het noodzakelijke zorg is.

Niet iedereen die behoefte heeft aan intimiteit kan daar makkelijk aan komen. Mensen met een lichamelijke beperking bijvoorbeeld, of met een psychische aandoening.

Sexualiteit voor patiënten of ouderen in de zorg is al lange tijd een ondergeschoven kindje. Deels door de toegenomen werkdruk bij het zorgpersoneel, maar vooral ook door het taboe dat er nog steeds op rust. Toch zien we dat intimiteit en seksualiteit een belangrijke factor in het leven van ouderen en patiënten is.

Seks en intimiteit zijn, ook voor zorgvragers, een belangrijk onderdeel van het leven. Lang niet altijd wordt in deze behoefte voorzien. Dat valt ook verpleegkundige Marion op tijdens haar werk in de geestelijke gezondheidszorg. Ze besloot zelf in dit gat te springen en ging aan de slag als seksverzorgende.